با همیم تنها،
در کوچه های مه گرفته ی انتظار،
زیر سایه ی سرو و چنار،
زمزمه ی عشق می وزد همراه باد،
ابر بوسه هایش را به گونه ات هدیه می کند،
حسود می شوم، کاش باران بودم،
چه بی پروا صورتت را نوازش می کند،
گیج می شوی میان من و آسمان،
کدام را انتخاب خواهی کرد؟
دستانم را در دست می گیری،
گرمی وجودت سد بی تابی ام را می شکند،
امسال با همه ی سال ها فرق دارد،
می دانم که انتخابت را کرده ای...
[ چهارشنبه 94/2/23 ] [ 2:5 عصر ] [ علی خسروانجم ]
[ نظرات () ]